Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση στην Προσχολική Ηλικία

    Πολλοί γονείς αντιμετωπίζουν δυσκολία στο να μιλήσουν στα παιδιά τους για θέματα σχετικά με το σεξ.  Όταν έρχεται η στιγμή που τα παιδιά τούς ρωτάνε, διστάζουν, αλλάζουν θέμα, ή δεν τους λένε την αλήθεια. Πολλές φορές αισθάνονται αμήχανα, άσχημα, δεν ξέρουν τι να πουν, πώς να το πουν. Πολλές φορές και οι ίδιοι μπορεί να είναι φορτισμένοι με αρνητικά συναισθήματα για τέτοια θέματα ή να μην έχουν ξεκαθαρίσει τη στάση, ή ακόμη να έχουν προκαταλήψεις σε τέτοια θέματα από προηγούμενες εμπειρίες τους.  Αυτό όμως δεν είναι πρόβλημα των παιδιών αλλά των γονέων. Η ενημέρωση όμως αυτή από τους γονείς είναι πολύ σημαντική για τα παιδιά τους, καθώς παιδιά ενημερωμένα έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να ζήσουν μια ευτυχισμένη, υπεύθυνη σεξουαλική  ζωή. Επιπλέον έχουν την ευκαιρία να μαθαίνουν τι γνωρίζει το παιδί τους και να του ξεκαθαρίσουν οποιεσδήποτε συγκεχυμένες πληροφορίες. Η πληροφόρηση δίνει γνώση και η γνώση είναι δύναμη. 

• Η έναρξη της σεξουαλικής αγωγής αρχίζει έμμεσα από την αρχή της ζωής του παιδιού. Ωστόσο η καταλληλότερη ηλικία για να μιλήσουμε στο παιδί θεωρείται η στιγμή που θα ρωτήσει το ίδιο. Αν το παιδί όμως δεν ρωτάει μπορούμε να βρούμε διάφορες αφορμές να του μιλήσουμε όπως ένα γάμος, μια εγκυμοσύνη. Το παιδί μπορεί να μιλάει ευκολότερα όταν νιώθει ότι οι γονείς μιλάνε ελεύθερα γι αυτό το θέμα και δεν είναι διστακτικοί.
• Απαιτείται βέβαια οι ίδιοι οι γονείς να ενημερωνόμαστε σωστά, να είμαστε ειλικρινείς και ευθείς στις απαντήσεις μας στο παιδί, χωρίς αναβολές. Αν δεν γνωρίζουμε κάτι είναι προτιμώτερο να παραδεχόμαστε την άγνοιά μας.
• Τα πόσα πρέπει να πούμε κάθε φορά εξαρτάται από την ηλικία του παιδιού, έτσι ώστε να είμαστε κατανοητοί και να μην προκαλέσουμε σύγχυση στο παιδί. Οι απαντήσεις μας δεν πρέπει να'ναι διάλεξη στην ανθρωπολογία, ψυχολογία ή κάποια άλλη επιστήμη. Θα πρέπει να γίνεται με απλά και λιτά λόγια ειδικά για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας.
• Οι ίδιοι οι γονείς αποτελούν παράδειγμα για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους,  από τον τρόπο που ζουν.
• Εκείνο που μετράει είναι ο τρόπος με τον οποίο χορηγούνται οι πληροφορίες, παρά η ποσότητα των πληροφοριών ή το περιεχόμενο. Δηλαδή αν μιλάμε με ταραχή ή ντροπή για τέτοια θέματα, το παιδί θα το νιώσει και μπορεί να του καλλιεργηθεί πως υπάρχει κάτι κακό ή περίεργο γύρω από το σεξ. Αν πάλι του αλλάξουμε θέμα το παιδί ίσως νιώσει πως πρόκειται περί απαγορευμένου θέματος. Τα παιδιά αντιλαμβάνονται και νιώθουν με καταπληκτική ακρίβεια τις υπονοούμενες αποχρώσεις και σημασίες που συνοδεύουν το λόγο μας. Πολλοί υποστηρίζουν ότι είναι σωστό να χρησιμοποιούμε επιστημονικές λέξεις, π.χ πέος και όχι πουλάκι, ενώ άλλοι διαφωνούν λέγοντας πως είναι δύσκολες λέξεις για μικρά παιδιά. Έρευνες όμως έδειξαν πως οι επιστημονικές λέξεις δεν έχουν τόση σημασία.
• Αυτό που έχει σημασία είναι να ενθαρρύνουμε μια υγιή και θετική στάση απέναντι στα θέματα τα σχετικά με το σεξ, έναν ανοιχτό γόνιμο διάλογο όπου το παιδί θα μπορεί πάλι εκ νέου να μας θέτει τις απορίες του.

Βιβλιογραφία: 

       M. Herbert. Ψυχολογικά προβλήματα παιδικής ηλικίας. Εκδόσεις: Ελληνικά Γράμματα.

    Πρακτικά 1ου Σεμιναρίου. Σεξουαλική αγωγή και υγεία. Εκδόσεις: Εταιρεία Οικογενειακού Προγραμματισμού.

           Λ. Κόντι. Σεξ και εκπαίδευση. Εκδόσεις: Οδυσσέας.

.