Επικοινωνία, το παν...

    Επικοινωνία, μια λέξη που χρησιμοποιούμε συχνά στη καθημερινότητά μας. Επικοινωνία, μια έννοια σύνθετη και σημαίνει την αλληλεπίδραση  ανάμεσα σε ένα πομπό(που στέλνει ένα μήνυμα) και ένα δέκτη(αυτόν που το λαμβάνει). Η επικοινωνία δεν περιλαμβάνει μόνο το λεκτικό κομμάτι(λόγια) αλλά και το μη λεκτικό(εκφράσεις προσώπου, βλέμμα, τις κινήσεις του σώματος, κ.α). Πολλές φορές αυτά τα δύο δεν συμπίπτουν. Δηλαδή μπορεί να σε ρωτάει κάποιος πως αισθάνεσαι για κάτι, εσύ να λες ενθουσιασμό και χαρά, ενώ το σώμα/πρόσωπό σου να μαρτυρά άλλα(π.χ να να καμπουριάζεις). Συνήθως όταν κάποιος λέει κάτι αλλά με το σώμα του και τις στάσεις του δεν υποστηρίζεται, μεγαλύτερη σημασία είναι καλό να δίνεται στο μη λεκτικό κομμάτι του και όχι σε αυτά που λέει. Επικοινωνία είναι κάθε κοινωνική συμπεριφορά. Δηλαδή ακόμη και να δεις κάποιον και να μη του μιλήσεις, είναι μια μορφή επικοινωνίας. Του μεταφέρεις ένα μήνυμα. Αντίθετα συμβαίνει να μιλάς με κάποιον αλλά να μην επικοινωνείς μαζί του. Σε πρώτο επίπεδο σε ένα άτομο μεταφέρεται μια πληροφορία, σε δεύτερο επίπεδο υπάρχει το συναίσθημα και η σχέση που συνδέει τους δυο συνομιλητές. Επίσης οι λέξεις ηχούν διαφορετικά σε κάθε άτομο. Κάθε λέξη έχει διαφορετική συναισθηματική φόρτιση για κάθε άτομο. Συνεχίζοντας υπάρχουν κάποιες συμπεριφορές που δυσκολεύουν την επικοινωνία όπως: οι διαταγές/προσταγή(όταν δίνουμε εντολές στον άλλον τι να κάνει), απειλές(όταν τον απειλούμε τονίζοντάς του αρνητικές συνέπειες των πράξεών του), η συμβουλή(όταν κάνουμε υποδείξεις στον άλλο για το τι πρέπει να κάνει λες και εμείς είμαστε ειδικοί), η ερμηνεία(όταν του δίνουμε ερμηνείες χωρίς να τον αφήσουμε να εκφραστεί και να βάλει σε τάξη τις σκέψεις του), η αγνόηση(όταν αγνοούμε το ζήτημα που απασχολεί το συνομιλητή μας και του αλλάζουμε το θέμα), το κήρυγμα(λεγοντάς του ότι δεν έπρεπε να κάνει αυτό αλλά εκείνο και εκείνο και εκείνο), η παρηγοριά(όταν παρηγορούμε τον άλλον και σχεδόν μηδενίζουμε τη δυσφορία του, αυτό που νιώθει ''για να τον κάνουμε να νιώσει καλύτερα'' και τέλος η ανάκριση(ερώτησεις η μία μετά την άλλη χωρίς να αφήνουμε στον άλλο το χώρο του). Και ενώ βλέπουμε πως πολλά πράγματα τα κάνουμε γιατί θέλουμε το καλό του άλλου ή επειδή ενδιαφερόμαστε γι'αυτόν, παραδείγματος χάρη όταν του κάνουμε πάρα πολλές ερωτήσεις, το μόνο που καταφέρνουμε είναι είτε να τον απομακρύνουμε είτε να τον νευριάσουμε. Είναι σημαντικό όταν κάποιος θέλει να μας μιλήσει και εμείς να τον ακούσουμε να σταματήσουμε όποια δραστηριότητα κάνουμε, να τον πλησιάσουμε και να τον ακούσουμε, εφόσον μπορούμε. Αλλιώς του λέμε πως μόλις τελειώσουμε τη δραστηριότητά μας, θα τον ακούσουμε. Το να του πούμε: ''Ναι σε ακούω, ενώ παράλληλα πλένω τα πιάτα ή βλέπω το αγαπημένο μου σήριαλ!!!" δεν είναι και ό,τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε. Ιδιαίτερη σημασία έχει η βλεμματική επαφή. Τέλος δεν υπάρχουν καλά και κακά συναισθήματα. Δηλαδή ακόμη και όταν δούμε τον άνθρωπό μας να κλαίει είναι σημαντικό να τον αφήσουμε να κλάψει γιατί πονάει και να μην τον εμποδίσουμε να κλάψει. Εξίσου όταν κάποιος θυμώνει για κάποιο λόγο, να τον αφήνουμε να εκφράζει το θυμό του. Δεν υπάρχουν καλά και κακά συναισθήματα και η έκφραση τόσο των δυσάρεστων όσο και των ευχάριστων συναισθημάτων είναι αρκετά σημαντική για το κάθε άτομο!