Πιο μικρή είχα διαβάσει το βιβλίο "why men love bitches". Ήθελα να μάθω όσο πιο πολλά μπορώ για να με προσελκύσει το αγόρι που με ενδιαφέρει και να μη χάσει ποτέ το ενδιαφέρον του για μένα. Είχα μάθει πολλά πράγματα... όπως το ότι δεν πρέπει να του δείχνεις πολύ ενδιαφέρον...να μη σε θεωρεί δεδομένη...να το παίζεις δύσκολη..ααα και να δείχνεις ότι έχεις αυτοπεποίθηση. Κάθε φορά που γνώριζα κάποιον είχα στο νου μου όλα αυτά και προσπαθούσα να τα εφαρμόσω.. Όταν κάτι δεν πήγαινε καλά σκεφτόμουν πως έφταιγα εγώ και δεν έκανα κατι σωστά από αυτά που είχα μάθει. Ώσπου την πάτησα για τα καλά με κάποιον και αναθεώρησα για πολλά. Έκανα τα πάντα για να του αρέσω...του έδειξα όλες τις όψεις του εαυτού μου...και ανακάλυψα και καινούριες μη σου πω.... Από ναζιάρα, άνετη, μη δεδομένη έως κτητική πότε εκδηλώνοντας όλο μου το ενδιαφέρον πότε αδιάφορη, ακόμη και πονηρή. Τα είχα δοκιμάσει όλα για να του αρέσω...αλλά το αποτέλεσμα όσων κι αν δοκίμασα ήταν πάντοτε το ίδιο. Πάντα κάτι μέτριο από εκείνον, ποτέ όλο του το ενδιαφέρον. Και έτσι συνειδητοποίησα πως όλες οι τεχνικές.. μου ήταν άχρηστες...πως απλά έπρεπε να είμαι ο εαυτός μου χωρίς να σκέφτομαι τα θέλω εκείνου αλλά τα δικά μου...πως ότι και αν έκανα εκείνος δεν θα άλλαζε και εγώ απλά θα κατέληγα να χάνω τον εαυτό μου... πως απλά έπρεπε να σκεφτώ αν η συμπεριφορά του απέναντι μου ανταποκρινόταν στα δικά μου θέλω.. Η απάντηση ήταν ΟΧΙ.
Αν δεν είσαι ο εαυτός σου και ο άλλος το καταλαβαίνει - δεν είναι κανένας χαζός - και εσύ χάνεις την ταυτότητα και την αξιοπρέπειά σου. Επίσης νομίζω πως αυτά όλα δεν μαθαίνονται από βιβλία μόνο από τη ζωή. Αν δεν πάθεις δεν μαθαίνεις το γνωστό δλδ.
ReplyDeleteΣαφώς και δεν μαθαίνονται από βιβλίο.. απλά θελω να περάσω το μήνυμα πως κάθε σχέση είναι διαφορετίκή, μοναδική, δεν υπάρχει κάτι στάνταρ. Και πως καλό θα ήταν να μην βάζΟΥΜΕ στην άκρη τα δικά ΜΑς θέλω και να μην μπαινουμε στο 'τριπακι' του άλλου.. (τι θέλει..τι τον ευχαριστεί.. πως το θέλει εκείνος/η) όσο κι αν τον θέλουμε τον/η αλλον/η.
ReplyDelete